Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

Απο το ημερολόγιο ενός εφήβου

Σελίδα 3
27/2
Απόγευμα . Ο καιρός υπέροχος. Με δυσκολία χωθήκαμε στην βιβλιοθήκη. Το χαρτάκι έγραφε
Ερώτηση 1 ..Γιατί θέλω να μένω μόνος ;
Ευτυχώς η απάντηση βρέθηκε σχετικά γρήγορα. Άρχισα να διαβάζω χαμηλόφωνα την αντίστοιχη παράγραφο
«Στην παιδική ηλικία το ενδιαφέρον του ατόμου είναι στραμένο προς τον "εξωτερικό" κόσμο. Το παιδί θέλει και επιδιώκει να βρεί τους φίλους του. Στην εφηβεία το άτομο στρέφεται ΚΑΙ προς τον εσωτερικό του κόσμο... ψάχνει να ανακαλύψει και να γνωρίσει τον εαυτό του.».
Μια προσπάθεια που δεν θα τελειώσει ποτέ.. συμπληρώνει σιγανά ο φίλος μου Απομονώνεται επειδή θέλει να κρύψει από τους άλλους αυτές τις αλλαγές που συμβαίνουν μέσα του... συνέχισα απτόητος
Σημειώσαμε βιαστικά τις απαντήσεις και μαζέψαμε τα πράγματα μας
Ώρα για καφέ! φωνάζω λίγο πιο δυνατά από το επιτρεπτό ,προκαλώντας τα βλέμματα των αναγνωστών.

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

ΜΙΣΕΙΣ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ;



Πολλά παιδιά τρομοκρατούνται όταν ακούν την λέξη «σχολείο». Το μισούν και καθημερινά τσακώνονται με τους γονείς τους, γιατί να πρέπει να πάνε σ’ αυτό το ...«μέρος» που είναι ...«ότι χειρότερο υπάρχει στον πλανήτη μας»!
Σε εκφράζει η εκφραση:<<ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ ΦΩΤΙΖΕΙ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΚΑΙΓΕΤΑΙ>>?????
Πόσες φορές έχεις προσποιηθεί ότι είσαι άρρωστος, μόνο και μόνο για να γλιτώσεις από τον μπελά πρωί ξημέρωμα; Αν σκεφτείς λιγάκι τι ακριβώς είναι το σχολείο και πόσα σου προσφέρει (παρόλο που δεν το καταλαβαίνεις) ίσως να αλλάξεις γνώμη!Το σχολείο δεν είναι τίποτε άλλο από το μέσο για ν’ αποκτήσεις, όταν μεγαλώσεις, αυτό που θέλεις. Πάντα ήθελες να έχεις μια δική σου πισίνα, έτσι; Ένα κόκκινο σπορ αυτοκίνητο; Μια έπαυλη στη Χαβάη; Ε λοιπόν για όλα αυτά χρειάζεσαι λεφτά, σωστά; Τα λεφτά τα παίρνουμε με την δουλειά που κάνουμε. Αλλά για να πάρεις μια καλή δουλειά, πρέπει να μάθεις πρώτα την δουλειά αυτή σ’ ένα πανεπιστήμιο ή κολέγιο.Και εδώ μπαίνει στο παιχνίδι το σχολείο αφού χωρίς αυτό δεν σε δέχονται σε καμία ανώτερη σχολή! Αρκετά καλός λόγος για ν’ αρχίσει να σ’ ενδιαφέρει το σχολείο θα έλεγα!Λες συχνά βαριέμαι, νυστάζω, έχω πονοκέφαλο και αλλά τέτοια για να γλυτώσεις το μάθημα;Εκτός απ’ αυτές τις φτηνές δικαιολογίες ίσως υπάρχουν και άλλοι λόγοι που δεν θέλεις να έρθεις στο σχολειό. Eτσι δεν είναι; Ίσως να μην συμπαθείς κάποιο καθηγητή ή καθηγήτρια, ή μπορεί να αισθάνεσαι πιο χαζός απ’ τους υπόλοιπους συμμαθητές σουΌμως όλα τα προβλήματα έχουν μια λύση. Νιώθεις χαζός μέσα στην τάξη; Νιώθεις ότι όλοι οι άλλοι είναι πιο έξυπνοι από ’σένα; Δοκίμασε να μην «ξεχάσεις» την κατ’ οίκον εργασία σου στο επόμενο μάθημα και θα δεις πως θα έχεις περισσότερη αυτοπεποίθηση όταν σε ρωτήσει κάτι η δασκάλα. Δυσκολεύεσαι να βρεις φίλους; Δοκίμασε να μπεις σε κάποιο όμιλο του σχολείου σου. Εκεί θα βρεις παιδιά από διάφορες τάξεις που έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα με εσένα. Αν έχεις κάποια ιδιαίτερα ταλέντα, προσπάθησε να τα χρησιμοποιείς στο σχολείο και θα δεις πως σύντομα θα αρχίσεις να διασκεδάζεις κιόλας!Αν έχεις προβλήματα με τους καθηγητές, μην τους φοβηθείς. Μίλησε ξεκάθαρα μαζί τους γι’ αυτό που σε προβληματίζει ή μίλα με τους γονείς σου για το θέμα. Μπορεί να πρόκειται απλά για μια παρεξήγηση!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ! ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΑ!
Το κείμενο το έγραψε η Αγγελική Φιλίνη

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2009

Απο το ημερολόγιο ενός εφήβου

Σελίδα 2
24/2/
Συναντηθήκαμε στο συνηθισμένο μέρος .Τα σκαλάκια του Δημαρχείου μας εξυπηρετούσαν σαν τόπος συνάντησης. Όταν αργούσε ο ένας ό άλλος είχε εξασφαλισμένη θέση και θέαμα. Η πλατεία με το υπέροχο σιντριβάνι της , οι άνθρωποι που πηγαινοέρχονταν , τα περιστέρια που έκαναν κύκλους πάνω από τους θαμώνες των διαφόρων «καφέ» !
Δίπλα μας η βιβλιοθήκη. Ανεβήκαμε στον 5 όροφο. Μας υποδέχθηκε η ηλικιωμένη υπάλληλος με ύφος υπεροπτικό!
-Τι θα θέλατε ; μας ρώτησε κοιτώντας πάνω από τα γυαλάκια της
- Κάτι σχετικό με την εφηβεία , απάντησα μουδιασμένα
Μας έδειξε το ράφι με το σχετικό θέμα. Διαλέξαμε μερικά βιβλία την τύχη . Βολευτήκαμε σε ένα τραπέζι κοντά στο παράθυρο.
Αλήθεια γιατί κουβαληθήκαμε εδώ ; ρώτησα τον κολλητό.
Υπάρχει περίπτωση να μιλήσεις σε κανέναν ; μου απάντησε χαμογελώντας
Είχε δίκιο.. δεν θα μιλούσαμε σε κανέναν … ούτε στους γονείς μας (από αντίδραση ) ούτε σε κάποιον καθηγητή
Αρχίσαμε να ψάχνουμε τα βιβλία. Δεν βγάζαμε άκρη. Σκεφθήκαμε να γράψουμε τις ερωτήσεις μας ώστε να ψάχνουμε κάτι συγκεκριμένο. Είχε περάσει η ώρα , έτσι αποφασίσαμε να επιστρέψουμε κάποια άλλη ημέρα… Αποφασίσαμε ότι σε κάθε επίσκεψη μας στην βιβλιοθήκη θα απαντάμε σε μια και μόνο ερώτηση

ΔΠ

Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009

Απο το ημερολόγιο ενός εφήβου

Σελίδα 1
21/2/
«Δεν με παρατάς λέω εγώ!!»
Με τρόμαξε ο δυνατός θόρυβος της πόρτας που έκλεισα πίσω μου . Δεν ήταν η πρώτη φορά που έχανα τον έλεγχο. Περπάτησα για να χαλαρώσω.. Μου άρεσε η διαδρομή μέχρι τον φάρο. Μερικές φορές κουβαλούσα την κιθάρα μου. Ένας φίλος μου είχε μάθει μερικά ακόρντα και νόμιζα ότι ήμουν λίγο καλύτερος από τον Σιδηρόπουλο .. Ξάπλωσα πάνω στο τοιχίο που είχαν φτιάξει για να προστατεύουν το λιμάνι από τα κύματα του Αργοσαρωνικού. Έκλεισα τα μάτια .. ένοιωθα τις αλλαγές μέσα μου …Αλλάζω και τρομάζω σκέφθηκα … άρχισαν πάλι τα ατέλειωτα γιατί να με βασανίζουν…Γιατί θέλω να μένω μόνος… Γιατί κουράζομαι τόσο εύκολα…Γιατί είμαι αδέξιος.. Γιατί οι συνεχείς καυγάδες με τους γονείς ; Γιατί δεν με αφήνουν να γίνω ανεξάρτητος ...
Σχημάτισα τον αριθμό του τηλεφώνου ...ήξερα στην άλλη γραμμή θα βρώ αυτόν που η μοίρα τον βάφτησε ...."κολλητό " μου
ΠΔ

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009

Φιλία




ΦΙΛΙΑ ΠΑΝΤΟΤΙΝΗ

Η

ΜΕ ΑΔΟΞΟ ΤΕΛΟΣ?

Σε όλους μας, ανεξαρτήτως ηλικίας μας χρειάζονται φίλοι ,γιατί είναι εκείνοι που θα ακούσουν τα προβλήματα σου, θα σου συμπαρασταθούν θα σε συμβουλέψουν και θα σε βοηθήσουν να ξεπεράσεις όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα το πρόβλημα μας. Είναι εκείνοι πού βρίσκονται πάντα εκεί , δίπλα σου όταν παίρνεις 20 στα μαθηματικά και μονάδα στα αρχαία. Είναι τα άτομα πού θεωρείς έμπιστα ,που νιώθεις έτοιμος να τους πεις ότι σ απασχολεί ,ότι και αν έχεις κάνει , γιατί ξέρεις ότι δεν θα σε κριτικάρουν ,δεν θα σ γυρίσουν την πλάτη και προπαντός δεν θα τα διαδώσουν σε όλο το σχολείο. Σε κάνουν ν περνάς καλά δίνουν σου την σιγουριά ,την ασφάλεια , γίνονται τ μαξιλάρι που θ ξαπλώσεις κ ταυτόχρονα η ασπίδα που θ προστατευτείς . θα σ βοηθήσουν να καταλάβεις τα λάθη σ ,θα σ κάνουν καλύτερο άνθρωπο. Αυτό είναι οι αληθινοί φίλοι.
Στην αρχή κάθε φιλίας όλα είναι πολύ ωραία…και πολύ επιφανειακά .δεν ανοίγεται ο ένας στον άλλο ακόμα , απλά προσπαθούν να περάσουν καλά .λένε αστεία κ προσπαθούνε να γνωριστούνε καλύτερα .στην συνέχεια όταν εμπιστευτεί ο ένας τον άλλον αρχίζουν να λένε κ κάποια προβλήματα που τους απασχολούν , η τους είχαν απασχολήσει .ο ένας προσπαθεί ν κατανοήσει τον άλλον ,δείχνει υπομονή κ ανεκτικότητα .φαίνεται μια τέλεια φιλιά κ σίγουρα νομίζουνε ότι είναι ότι καλύτερο τους έχει τύχει κ ότι θ είναι έτσι για πάντα .δυστυχώς όμως δεν κρατάνε πάντοτε…
Σιγά σιγά ο ένας θ αρχίσει να κριτικάρει τον άλλον ,ακόμα κ σ πολύ ευαίσθητα θέματα. Θα αρχίσουν να ανταγωνίζονται και ν μαλώνουν η συζήτηση δεν θα έχει θέση ανάμεσα τους . ο ένας θα κατηγορεί τον άλλον και θα αποκαλύψει όλες της σκέψεις πού είχε για αυτόν κ δεν του τις είχε πει ποτέ .σταδιακά η φιλιά ανάμεσα τους θα μαραθεί…θα σαπίσει…ΕΚΤΟΣ βέβαια και αν η είναι αληθινή .τότε όχι μόνο δεν θα πεθάνει ..αντίθετα θα δυναμώσει ,και θα ετοιμαστεί για να ανθίσει ξανά..
Η αληθινή φιλία είναι αυτή που θα κρατήσει μετά από έναν εμφύλιο ,που θ ξεπεράσει όλα τα εμπόδια που θα εμφανιστούν ,για αυτό είναι και πολύ δύσκολο να βρούμε αληθινούς και παντοτινούς φίλους στην εποχή μας .οι άνθρωποι πλέον έχουν μάθει να μην ακούν ,να μην περιμένουν ,να φαίνονται αλαζονικά επιθετικά .δεν μπορούν να εμπιστευτούν κανέναν εκτός από τον εαυτό τους…τους θεωρούν όλους εχθρούς.
Αν είστε λοιπόν από τους τυχερούς που έχουν βρει αληθινούς φίλους προσέξτε να τους κρατήσετε ,γιατί όταν χάνεις έναν αληθινό φίλο είναι πολύ πιο επώδυνο από το να χάνεις έναν απλό φίλο ο οποίος θα έρθει και θα περάσει…και αυτό είναι που ξεχωρίζει τον έναν από τον άλλον.


Ράνια Γ1

Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009

Γεια και χαρά! Ας αρχίσουμε λοιπόν...