Απο το ημερολόγιο ενός εφήβου

Σελίδα 7

28/3

Σίγουρα έχουν περάσει τα μεσάνυχτα! Το καταλαβαίνω γιατί βασιλεύει ησυχία στο σπίτι. Εγώ προφασίσθηκα από νωρίς ότι είμαι κουρασμένος. .προτιμούσα να μείνω μόνος .. Με τυλίγει η σιωπή του δωματίου , νοιώθω ότι αυτή είναι η ευτυχέστερη ή τουλάχιστον μία απο τις ευτυχέστερες νύχτες της ζωής μου. .. Προσπαθώ να γράψω το πρώτο μου τραγούδι … αδιαφορώ αν η κιθάρα μου είναι κουρδισμένη .. έτσι και αλλιώς πόση σημασία έχει … δεν θέλω να κοιμηθώ… δεν θέλω να χάσω ούτε ένα δευτερόλεπτο από την μαγεία αυτής της νύχτας
Αλήθεια , σκέφθηκα , που το κατάλαβε ο αθεόφοβος ;
Αδιαφόρησα για το ακατάλληλο της ώρας ..Σχημάτισα τον αριθμό του κινητού του !
Αναγνώρισε την κλήση ..
-Σε πιο κεφάλαιο είσαι ; μου απάντησε αδιάφορα…
- Καλά , δεν κοιμάσαι ψέλλισα..
- Τι να κοιμηθώ .. αύριο δεν γράφουμε επαναληπτικό στην φυσική ;
- Α ναι ,ναι … δεν μου λες , πως το κατάλαβες ; ξέρεις τι εννοώ!
- Είδα τα χαμόγελα που ανταλλάξατε στην βιβλιοθήκη !
Ίσα που τον καληνύχτισα … ήθελα να μείνω μόνος .. Δεν θυμάμαι ποια στιγμή με πήρε ο ύπνος ,.. το μόνο που θυμάμαι ήταν η τελευταία σκέψη .. Το μέρος που την είδα για πρώτη φορά!

ΠΔ