Σελ 11
Σχεδόν μου πέταξε το βιβλίο από τα χέρια.. δεν τον είχα πάρει είδηση .. ο παφλασμός από το κύμα έκρυψε τα βήματα του .. όχι όμως και την λάμψη των ματιών του..« Άσε τον Καβάφη και άκουμε…» μου είπε λαχανιασμένος..
«Την είδα στην πλατεία καθώς ερχόμουν. Καθόταν στην καφετέρια με τον γνωστό τύπο .. Με φώναξε κοντά τους!!… προσπάθησα να είμαι ευγενικός .. είπαμε τα κλασσικά …περί υγείας , μαθημάτων κλπ . Κάποια στιγμή ό τύπος σηκώθηκε για να φύγει….. με συγχωρείς δεν σας σύστησα μου είπε η δικιά σου .. από εδώ ο Νίκος …είναι ο αδελφός μου!!!.. Κόκαλο εγώ.. !! Όταν έφυγε της τα είπα όλα…σε λίγο θα έλθει να σε βρεί !! »
Ξάπλωσα στα χαλίκια … μόνο τα σύγνεφα κοίταζα , που ο αγέρας τα ανάγκαζε να σχηματίζουν αλλόκοτα σχήματα στο στερέωμα… ούτε τώρα ήθελα να μιλήσω σε κανέναν … αισθάνθηκα το χέρι του φίλου μου να ακουμπά το κεφάλι μου….
Τώρα θάμαστε τρεις που θα ψάχνουμε .. μου είπε σχεδόν ψυθηριστά…
Γιατί όχι τέσσερεις !! του είπα κλείνοντας το μάτι με νόημα!!
Σουπιά έ σουπιά συνέχισα χαμογελώντας… ο έρωτας και το συνάχι δεν κρύβονται… τι νομίζεις δεν κατάλαβα τίποτα; ..
ΠΔ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου